امنیت غذایی زنان مهاجر افغان در منطقه‌ی فرحزاد و شهرری

مقدمه: علی رغم حضور طولانی مدت مهاجران افغان در ایران آن‌ها همچنان در زمینه‌های مختلف اجتماعی، سیاسی و اقتصادی محروم مانده‌اند. مهاجران افغان یکی از گروه‌های در معرض خطر بشمار می‌روند بخصوص زنان و کودکان مهاجر افغان می‌توانند در معرض خطر ناامنی غذایی قرار بگیرند.  روش: به‌منظور تعیین شیوع ناامنی غذایی در میان زنان مهاجر افغان در فرحزاد و شهرری یک مطالعه مقطعی انجام شد. 150 زن مهاجر افغان که در چهار سازمان مردم نهاد ثبت نام شده بودند، در مطالعه شرکت کردند و پرسشنامه ناامنی غذایی رادیمر-کرنل را تکمیل کردند. آزمون یو من ویتنی و کروسکال والیس برای تحلیل داده‌ها استفاده شد. نتایج: بیش از 84 درصد شرکت‌کنندگان از ناامنی غذایی رنج می‌بردند. آن‌ها ناامنی غذایی را در خرده مقیاس‌های خانوار (96%)، بزرگسال (93%) و کودک (7/84) گزارش کردند. ناامنی غذایی در میان زنان سرپرست خانوار، زنان بی‌سواد و کسانی که به‌صورت غیرقانونی در ایران حضور داشتند، به‌طور معناداری شایع‌تر بود.  بحث و نتیجه‌گیری: اگرچه شرکت‌کنندگان در این مطالعه از سازمان‌های مردم نهاد خدمت دریافت می‌کردند، شیوع ناامنی غذایی به‌طور قابل توجهی بالا بود. لازم است سیاستگذاران به برنامه‌های دسترسی به غذا، صرف نظر از قانونی بودن مهاجرت زنان افغان توجه بیشتری مبذول دارند.